De eerste jaren van de samenwerking tussen de Nederlandse en Indonesische archiefdiensten
Eind jaren zestig ontstond er in Indonesië behoefte om de daar berustende archieven uit de Nederlandse tijd beter te bewaren, te ordenen, te beheren en zo toegankelijk te maken voor een toenemend aantal onderzoekers. Kennis en ervaring in het omgaan met deze vaak zeer omvangrijke archiefbestanden ontbrak en de noodzaak tot het opleiden van archivarissen en het verbeteren van de bewaarcondities was groot. In Nederland werd dit verzoek met beide handen aangepakt want ook daar groeide de behoefte om in onderlinge samenwerking de Indonesische archieven beschikbaar te maken voor wetenschappelijk onderzoek. In het kader van het met Indonesië gesloten Cultureel Akkoord volgden achtereenvolgens de tweede man en de Directeur zelf de in Den Haag gegeven lessen aan de Rijksarchiefschool. Ook werd gesproken over het uitwisselen van microfilms van belangrijke bestanden en verlenen van hulp bij het restauratieproces van de vaak in zeer slechte conditie verkerende archiefbestanden. In dat kader werd ik in 1974 naar Jakarta gezonden om “eens te kijken hoe we deze samenwerking konden uitbouwen”. Deze uitzending werd gevolgd door een aantal langere verblijven waarbij via “in-service training” de staf werd ingewerkt en begeleid. Tegelijkertijd kwamen stafleden in Nederland om ook hier de fijne puntjes van het vak te leren. De verslagen die ik na afloop steeds maakte van mijn ervaringen heb ik nu gebundeld en samengebracht in een boekje.
Dit boek bestellen? Stuur een mail.
Of download het hier als pdf.
